میگویند کشتی نوح (ع) اینجا به زمین نشسته است؛ در منطقهای به نام «سرکشتی» و کوهی به همین نام که شبیه کشتی است. این را اهالی «دلفان» میگویند؛ همانها که افسانههای زیادی درباره کشتی و چگونگی فرودش در لرستان نقل میکنند، جوری که انگار تمام وقایع را به چشم دیدهاند. روزگار نوح نبی کجا و حالا کجا؟! در لرستان اما میشود برای هر چیز افسانهای متصور شد.
اهالی لرستان، افسانهشان را با مردم ترکیه، یمن، سوریه، عراق و آذربایجان سهیماند چراکه محققان این کشورها نیز ادعا کردهاند که کشتی نوح در سرزمین آنها به زمین نشسته است.
در ترکیه عکسهای هوایی از آثار یک کشتی بر کوههای آرارات گرفته شد و بعد از تحقیقات ادعا کردند نمونه فسیل حیوانات به گل نشسته را نیز پیدا کردهاند. این ادعا موجب شد تا تحقیقات بسیاری از سوی پیروان ادیان ابراهیمی برای پیدا کردن بقایای کشتی نوح، در منطقه مورد نظر انجام شود. سال ۲۰۰۷ تیمی که از سوی کلیسای مسیحیت حمایت میشد، تکه چوبهایی در ارتفاعات قله آرارات در ترکیه پیدا کرد. هرچند تیم جستوجوگر مدعی شد اطمینان دارد کشتی نوح را یافته است اما باستانشناسان این ادعا را با توجه به شواهد علمی موجود مورد تردید فراوان دانستند. در نهایت مشخص شد داستان، جعلی و با هدف جذب توریست بوده است. در یمن، عراق، سوریه و آذربایجان نیز ادعاهایی در این باره مطرح شد. اما در این میان نشست کشتی نوح را در کوههای زاگرس قویترین احتمال میدانند.
دکتر علی اکبر افراسیابپور عضو هیأت علمی دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، فردی است که دو دهه در این باره تحقیق کرده است. او در مقاله «نوح و نوحاوند» که سال ۱۳۷۹ منتشر شده، عنوان کرده که طوفان نوح مقابل رشته کوههای زاگرس آرام شده و کشتی نوح در کوه «سرکشتی» به گل نشسته است.
او میگوید: «در این محل مدارک و اسناد زیادی در خصوص کشتی حضرت نوح بهدست آمده است. در بالای این کوه دو مرقد بسیار کهنه یافتم که در منابع به نام مقبره «بابای بزرگ» آمده و بسیار مورد استقبال و اعتماد مردم برای زیارت قرار دارد.»
مقاله همان موقع به بنیاد نوحشناسی امریکا فرستاده شد و پس از مدتی، گروهی سه نفره از امریکا به ایران آمدند و همراه با دکتر افراسیابپور راهی کوه «سرکشتی» شدند تا منطقه را از نزدیک ببینند. افراسیابپور در این باره چنین میگوید: «در آنجا سنگهای بسیار عجیبی را پیدا کردیم که مانند حلقههای زنجیر بودند و همچنین قبرهایی مربوط به پیش از اسلام. دو قبر در بالای کوه «سرکشتی» وجود دارد که به اعتقاد من یکی قبر نوح و دیگری احتمالاً قبر حضرت آدم است.»
محمدحسین پاپلی یزدی، جغرافیدان، محقق و نویسنده نیز در کتاب «فرهنگ آبادیها» درباره کوه سرکشتی چنین نوشته است: «سرکشتی محل به گل نشستن کشتی نوح است و در غرب منطقه دلفان رشته کوهی است مربوط به دوران اول و دوم. مرحوم حاجحیدر که کهنسالترین مرد قبیله بود درباره وجه تسمیه این کوه گفت: پس از فرونشستن طوفان نوح، کشتی نوح بر بالای این کوه به گل نشست و از حرکت باز ایستاد.»
بر اساس اطلاعات موجود، تپه مقبره منتسب بهنوح نبی مربوط به پیشاز تاریخ دوره اشکانیان و دورانهای تاریخی پیش از اسلام است که در روستای قمش بخش کاکاوند شهرستان دلفان واقع شده و در تاریخ ۱۹ اسفند ۱۳۸۰ با شماره ثبت ۴۸۷۶ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
البته در اینکه این مقبره واقعاً مدفن نوح نبی است، باز هم ابهامات زیادی وجود دارد و پارهای از باستانشناسان آن را بیشتر زاییده تصورات مردم میدانند.
دکتر داوود داوودی، باستانشناس اهل خرم آباد در این رابطه میگوید: «کوه سرکشتی به خاطر توپوگرافی منطقه و شکل خاصی که دارد، این باور را در ذهن مردم منطقه ایجاد کرده که کشتی نوح است. آنها افسانههایی هم در این باره دارند اما به لحاظ باستانشناسی این قضیه دارای اهمیت نیست چون داستان نوح نبی که در قرآن هم ذکر شده، دارای سابقه طولانیتری است. ممکن است همان داستانها و افسانهها در ذهن مردم نفوذ کرده و این تصور را ایجاد کرده باشد که کوه سرکشتی همان کشتی نوح است. اما به هرحال منطقه به لحاظ تاریخی دارای اهمیت است چرا که خود بابای بزرگ از عرفای اواخر قرن چهارم و اوایل قرن پنجم بوده است. به لحاظ باستانشناسی بررسیهایی در این منطقه صورت گرفته و شواهدی از دوره نوسنگی، مس سنگ، عصر برنز و عصر آهن در آن دیده میشود.»
به گفته داوودی نوشتههای باستانشناسان و شرق شناسان در طی سالهای مختلف نشان از اهمیت تاریخی منطقه سرکشتی و روستای بابای بزرگ دارد. از آن جمله «هنری رنخستینسن» درسال ۱۸۳۶، «فریا استارک» در سال ۱۹۲۷، «اشتاین» درسال ۱۹۳۶، «اریک اشمیت» در سال ۱۹۳۸ و بسیاری دیگر را میتوان نام برد که از این مقبره بازدید کردهاند و درباره ساختمان آن و ارادت و اعتقادات مردم منطقه به بابای بزرگ در سفرنامههای خود مطالبی عنوان کردهاند
منبع: روزنامه ایران